Het is zelden zo lastig om punt A, je vertrekpunt eerlijk en helder te omschrijven als je vast loopt.
Soms hebben mensen nog wel een idee over waar ze naar toe zouden willen, of wat ze missen in hun leven, maar zelfs dat blijkt bij benadering vaak vaag.
Punt A Wie ben je op dit moment?
Als je dat niet helder hebt kan je nooit een punt B omschrijven.
Als vrouwen zijn vast gelopen en bij mij komen voor een coachtraject begin ik altijd bij punt A
Wie ben je nu? Hoe ziet je leven er nu uit en hoe ben je hier gekomen? Vaak zitten vrouwen vast in hun verhalen, dromen of oude groeven. Dat versluierd in hoge mate een eerlijk beeld van de huidige situatie en dat is een onbewust proces.
Bijna iedereen heeft de behoefte om eigen kwetsbaarheid uit de weg te gaan. En dat zit in de kleinste dingen. In een wereld waar succes telt is geen succes hebben al kwetsbaar.
Vrouwen zijn in de loop der tijd vaak gaan geloven in verhalen en zijn teleurgesteld tot wanhopig als de verhalen niet meer de gewenste uitkomst geeft. Wij kennen allemaal die momenten.
Om die discrepantie te onderkennen moet je eerlijk worden. En die eerlijkheid gaat door de verhalen en aanpassingen heen. Maar eenmaal aangekomen in die eerlijkheid ontstaat ook een bevrijding.
Om daar te komen is niet makkelijk. Daar moeten soms veel veren voor gelaten worden.
Hoe eerlijker het verhaal hoe sneller punt B bereikt kan worden. Dat is dan wel de beloning.
Gedraal, mist en verwarring of je einddoel geeft ruis en vertraging op die lijn.
En soms heeft iemand een zetje, een routebeschrijving of helderheid van buitenaf nodig om op weg te gaan
Herken je dit en wil je eens sparren?
